Mayakkam Enna - A Selevaraghavan movie

I would want to start off with a small suggestion to Selvaraghavan - He can actually go about registering his brand of stories! Mayakkam Enna is yet another page from Selvaraghavan's "Kadhal kadhaikkal notebook".

So here goes the story. Dhanush (Karthik), an aspiring wildlife photographer (What a transition sirji - from kozhi pandhayam spot fixer to Wildlife photographer!). Genius. Yes, if you can believe Premji amaran being in IIT, you should believe Dhanush is called Genius. Well, in this context Genius is namma hero's patta per because he is a weirdo. Okay, enough of Hero saar! Lets move on to the heroine intro. An ad agency employee in Chennai,Yamini, who agrees to date Dhanush's friend, but finds herself in love with Dhanush. The Bermuda triangle is formed. Things get sorted out quickly, some kadhal konden-ish scenes in between, and Genius gets married to Yamini. (Sadha yamini becomes Genius Yamini :P, Sorry for the PJ, Kinda compensating for the bland humor in the second half) As usual, a bad guy spoils the things in life, and Karthik goes into this Vazhve mayam phase. Mrs Genius Yamini rises up to the situation, and helps her hubby come out in flying colors.

Mayakkum MUSIC. Strikingly, I felt, it was not the Oda oda or Kadhal en Kadhal that took the attention, instead it was the theme and overall BGM which fitted in so well. I would say, this was just another movie made palatable because of Dhanush, Richa and GV, Deepa Venkat(for lending her voice and more so, for doing it so well!!)The heroine deserves an applause. Okay, so the not so good thing about the movie is that its excruciatingly slow. And any tamil film buff would guess what would happen after the interval, Predictable plot. A lot of unwanted uncomfortable lines-the beauty of script writing or dialogues lie in leaving the meaning for the audience to interpret- needn't make things too obvious, kinda spoils the fun. Must mention about the photographs. Really good pictures. I would give the movie a overall 3 on 5.

Ellam ok, but I still don't understand the reason behind Dhanush's kudumi in the last half. Yaarukavudhu purinja sollunga pa!

7m Arivu - too good in Papers!!!

The lookout for an entirely new plot in story making forum of tamizh cinema takes a new turn with 7m arivu’s arrival!!! Seems more stress and care was taken in script as they stepped back in film making. Story about the not so known glory of Bodhi dharman and mix up of sci-fi stuff makes it an interesting plot. Deserving a bouquet, the director shines for such a script.

Narrations initially make it more of documentary kind and the flashback scenes were kindling interest. But, as the real part of story in present starts, the director takes some leniency on logic. Especially the casting of the main villain was too confusing as he is given all mighty super powers. One controlling someone’s mind is agreeable, but then making a layman a martial arts expert in a moment is something not practical.

Surya, as far his part is concerned, has done his part explicitly well. And more of that youthful energetic Surya( ayan, aadhavan kind) is seen here too, which actually is boring especially in his intro song. His ground work for the character and acting has been classy.

Shruthi hasan, a fresh arrival to kollywood has been impressive. More of Tamil nativity speaking could be brought in, especially the slang. Johnny tri nguyen, another imported villain has delivered good with his looks and body language. But, then some more work could have been made in his casting. 

Harris Jeyaraj could have worked more on background as the feeling of freshness in the script was not amicably complemented by the music. Rather, songs and BGM lower the tempo of the story at places. Ravi.K.Chandran shines with his lens at picturing some song sequences. Anthony has done a decent job in editing for a movie demanding more from him.

It makes us feel that the Director has involved himself much in expressing the urge to kindle one’s forgotten glory that he actually has overseen few logical errors in the script. The message is delivered. But the typical Murugadoss style and realism is missing here (We still remember the romance part in tamil Ghajni flashback!!).

At last, an impact which was supposed to be made on seeing such a film after this sort of hype created was not that deep enough. Anyways, worth a watch one in theaters for something NEW from the director’s story board!!!  

Check out the trailer here at :

http://www.youtube.com/watch?v=J3s27ROJ2G4

Wish you all a happy and safe Deepavali!!!!

Mankatha - In and never out!!!

 Every actor achieves a milestone in his 50^th and 100^th films and so on. But then, if there could be someone who has got a gifted opening and even after a series of disappointments can make a huge impact and could bounce back with a bang, it is none other than the “ULTIMATE STAR”.

He is more an actor than a hero in this multi-starrer action flick. A simple plot, The plan of a gang to loot a lump sum of the bet money and elope and the cat and mouse chase and twists following. Venkat prabhu has the Midas touch of flavoring every recipe with comedy aroma and no wonder he tries it here too and is partly successful with it.

Ajithkumar, on his part delivers 100% and deserves due credit for his long wait with appetite for performance and Arjun, a surprise cast adds significance to the plot with his role. Hardly have we found the need for Trisha, and Andrea etc. The songs were dragging in the first half and we even started wondering when the story would actually begin. Yuvan is magical with his BGM scores and with the initial Mangatha party number. Premji could have been used in a more candid way, we thought. Lakshmi Rai makes a mark in her little screen appearance. Overall, all the stars in the film add up to glittering commemoration of the milestone by Ajith.

Venkat prabhu, could reduce a bit on comedy and shall try to make an impact in the depth of the story. Cameraman Sakthi saravanan, is at his best during the fight and chase scenes. The stunt is awesome during that highway chase, and credits to editors Srikanth and Praveen to add pace.

 

 Again, Police made a puppet here and few cliché of Tamizh cinema repeated here. Proper placing of songs and better visualization of few songs would have added tempo to the story. But every flaw is forgiven for the final twist in the climax and justification of the title there. No doubt the director deserves the praise and a special salute for Ajith Kumar for selecting such a plot and character. 

Catch up Mangaatha for sure if you are up for a jolly cinema experience packed with action and glamour.

180

 

A long gap after working with legends like Mani rathnam and Shankar and after inspiring performances in RDB and some telugu hits(KIKK, Nu osthaanantae…etc..), Siddarth attempts to make a comeback to Tamizh film industry.  But ultimately he tests our patience.

Well to start with, director gets a pat with the superb picturization of title and initial shots. The Fresh looking press photographer role suits one of the heroines well and a typical Chennai is captured. The back ground score and novel cinematography for the first song captures our attention. But then, I guess the director has taken a break in adding tempo to the story. Siddarth makes some philanthropic acts and mystery around his origin is maintained. But some unrealistic and unjustifiable turns take place in the story.

The opera type song by the US heroine really makes one feel the speed breaker in the story. The mix up of present and flashback fails to make an impact. Maybe a continuous thingy for flash back in the second half could have been tried. Later the usual cliché like the mom’s depart, Cancer patient   etc... , dampens the expectations created by initial shots. The main heroine tried to replicate Indian origin American and she puts up a decent show. Quite hard to imagine a doctor being arrogant at places in the second half. Few places here and there, we couldn’t avoid developing a stage drama feel.   

Novelty in Music especially BG scores, slow motion camera (Over dosage at places) tries to take the movie to greater heights. Script gets applause with the character of Siddarth, kaleidoscope view of initial phases of the movie etc. Some questions rise about Mouli family’s adapting nature, Hero’s never ending voyage etc… Maybe director should have worked more in scripting. But, always a red carpet welcome to novel attempts and work by cinematographer needs a special mention. 180 days of siddarth’s life and the twists and turns. 180 + minutes of fun, charm, love and we feel the final moments of the movie miss an accelerator. A bouquet to the director and well it’s worth a watch once in theatres mainly for the eye catching shots!!! 

and now catch up the trailer @ http://www.youtube.com/watch?v=dIdMpet_8ww180 trailer  

 

அவன்-இவன்

           
            தம்பியுடன் தியேட்டருக்கு சென்று பார்த்த இரண்டாவது,விஷால் படம்,முதலாவது "தோரணை".அப்படத்தைப் பற்றி அந்த தலைப்போடு நிறுத்திக்கொள்வோம்.அவன்-இவன்,மிக நாட்களாகவே சினிமா ரசிகர்கள் பலரும் எதிர்ப்பார்த்துக்கொண்டிருந்த படம்.பல காரணங்கள் அதற்கு.முதலில்,படத்தின் இயக்குனர் பாலா,தனது கதைக்களங்களுக்காகவும்,வித்தியாசமான பாத்திரப்படைப்புகளுக்காகவும் அப்பாத்திரங்களுக்கு அவர் ஊட்டும் உயிருக்காகவும் பெயர் போனவர்.விஷால்,கமர்ஷியல் படங்களில் மட்டுமே அதிகம் நடித்துப் பழக்கப்பட்ட விஷாலை தன் பாத்திரங்களில் ஒன்றாக பாலா தேர்ந்தெடுத்தது,அதுவும் வித்தியாசமான பாத்திரமாக.ஆர்யா,பாலாவின் "நான் கடவுள்" மூலம் பெரும்பாலான சினிமா ரசிகர்களை தன் பக்கம் திரும்பச்செய்தவர்(என்னை இல்லை),இவர் மீண்டும் பாலாவுடன் இணைந்து ஒரு படம்.யுவன் ஷங்கர் ராஜா-வின் இசை.மிக நாட்களுக்கு முன்னரே வந்த படத்தின் போஸ்டர்கள்.17-ஆம் தேதிவரை வந்துகொண்டிருந்த படத்தின் ட்ரைலர்கள்.ஆக,எல்லோரைப் போல் நானும் அதிகம் எதிர்ப்பார்த்துக்கொண்டிருந்த படம்.சென்ற வாரம்தான் ஆரண்ய காண்டம் பார்த்துவிட்டு, புதுமுக இயக்குனர் குமாரராஜாவே இப்படி ஒரு படம் எடுக்கும்பொழுது,"சேது"பாலாவின் படம் எப்படி இருக்கும் என்று மனதிற்க்குள் எதிர்ப்பார்ப்பை இன்னும் கூட்டிய படம்.பதினாறாம் தேதி இரவு விஜய் டிவியில் விஷாலின் பேட்டியின்போது படத்திற்கான அவரது உழைப்பு பற்றி கேட்டு,அப்படி என்னதான் கதை படத்திற்கு என்று யோசித்துக்கொண்டிருந்தேன், படம் பார்த்து முடித்து இந்நொடி வரை அதைதான் யோசித்துக்கொண்டிருக்கிறேன்.சேது தொடங்கி நான் கடவுள் வரை ஏதோ ஒரு கதைப்பின்னணியைச் சுற்றி பாத்திரங்கள் உருவாக்கப்பட்டிருக்கும்,ஆக அங்கு பாத்திரங்கள் பைத்தியமாக வருவதற்க்கும் பித்தனாக வருவதற்கும் காரணம் இருந்தது.இங்கு கடைசிவரை,விஷால் ஏன் மாறுகண் பார்வை உடையவராக வருகிறார் என்றே தெரியவில்லை,மாறுகண் பார்வை இல்லாமலேயே அப்பாத்திரத்தை படம் முழுதும் நகர்த்தி இருக்க முடியும் புதிய மற்றும் வித்தியாசமான பாத்திரப் படைப்புகளுக்கு பெயர்போன பாலா அப்பணியை மட்டுமே செவ்வனே செய்துவிட்டு கதையை இப்படத்தில் மறந்துவிட்டாரோ என தோன்றும் எண்ணத்தை தவிர்க்க முடியவில்லை.விஷாலின் அபாரமான உழைப்பு உன்மையில் தேவையற்றது படத்திற்கு.பிதாமகனில் வரும் அதே செம்பட்டை தலை விக்ரம் போல ஆர்யா, சூர்யாவின் இடத்தில் அதே போல் விஷால்.போலிஸாக வரும் ஜனனியின் பாத்திரமோ லைலாவையே நினைவூட்டுகிறது.அம்பிகா பாத்திரம் சங்கீதாவை.படத்தில் வரும் விஷாலும் ஆர்யாவும்,ஏன் அவர்களது அம்மாக்கள் அம்பிகாவும் பிரபாவும் கூட திருடர்கள் சாயல் முகத்தில் கொண்டிருந்தாலும் அது முகத்தில் துளியும் ஒட்டாத வண்ணம் அந்த அப்பா பாத்திரம்(குரல்வளப் பயிர்ச்சியாளர் அனந்த்).படத்தின் போஸ்ட்டர்களில் அவனையும்-இவனையும் மிகைப்படுத்தாதிருந்திருந்தால் ஒருவேளைப் படத்தைப் பார்த்த என் போன்றோருக்கு ஜி எம் குமார் கதாநாயகனாகப் பட்டிருக்கலாம்.ஒரு வேளை அந்த பார்வையில் சென்றிருந்தால் படத்தின் கரு கிடைத்திருக்கும்.பார்த்த எங்களுக்கு ஆர்யாவும் விஷாலுமே கதையின் நாயகர்கள் என்று முன்னரே மனதில் பதிந்துவிட்டதால்,அவரைச் சுற்றி கதை நகர்வதாகவும் தெரியவில்லை.ஒருவேளை பாலாவும் எங்களைப் போன்று இதே தவறைத்தான் செய்துவிட்டாரோ?!.அதனால் படத்தின் தலைப்புக் கூட பொருந்தாதது போல ஒரு தோற்றம்.இடைவேளை வரை கதை செல்லும் பாதை வேறு,இடைவேளைக்குப் பிறகு பிதாமகனில் இருந்து கத்தரித்து ஒட்டிவிட்டது போல் இருந்தது.திருடிப் பிழைப்பவர்கள் என்றாலும் பல இடங்களில் அவர்களே உபயோகிக்கத் தயங்கும் கொச்சை சொல் வசனங்கள்.எஸ்.இராமகிருஷ்னணா?! என்று ஆச்சரியப்படும் அளவிற்கு.இவ்வாறு சொற்களை உபயோகித்து எழுதினால் அதுமட்டுமே மேதமை என்றும் வெளிப்படைத்தன்மை என்ற எண்ணமும் மனரீதியாக மனிதர்கள் பலருக்கு உண்டு.அந்த எண்ணம் இவருக்கு தொற்றிக்கொண்டுவிடக் கூடாது என்பது என் வேண்டுகொள்.தனித்தனி கதாப்பாத்திரங்களாக அனைவரும் ரத்தம் சிந்தி உழைத்திருந்தாலும்,கதை என்ற ஒன்று இல்லாமல் படம் மனதைச்சென்றடைய மறுக்கிறது.திரைக் கதையாக அல்லாமல் ஒருவேளை சிறுகதையாக வெளியிட்டிருந்தால் நன்றாக இருந்திருக்குமோ என்று தோன்றியது.ஒரே ஆறுதல் படத்திற்கு யுவனின் இசை, சோகத்திற்க்கான பின்னனிஇசையில் இவர் ஏனோ இளையராஜாவை நினைவு படுத்திவிடுகிறார்.மொத்ததில் அவன்-இவன் எவன்?.

ஈரம்..

I was Watching the Movie EERAM on Vijay TV (22nd may'11)..Just thought  of Sharing this Review I wrote Long back when the Movie was Released.

       A recent movie i saw and amazed at,taking "water" as theme a new crew of totally unknown people in the ocean of kollywood just has done there job "beautifully well" to give one amazing thriller to the cinema lovers.Though the movie is categorized as thriller, it has got all ingredients in it,that one normal cinema should have ,romance,comedy,family sentiments etc etc.. for those who got demented with RGV's typical so called thriller turned comical movies,this would be one best ever counter curse"A FAMILY THRILLER",Ramgopal should learn a lot from this debute crew.Rite from the"name of the apartment" to "The sun signs" the director didn't miss the theme,Hats off to arivazhagan.Shankar ,as a producer should continue encouraging these kind of new concepts.The hero,aadhi as vasu,he is one best fit for the role of Police officer. Nandha,as bala he really thrill the audience with his timed dialogue delivery.He looks totally a different nandha from the one we saw in Mounam paesiyadhae and Punnagaip Poovae.He for sure will go places with his well versed acting skills. Next,the heroine sindhu menon as ramya can a ghost be cute? but she is,both as ghost and as human she look more than pretty.Especially when she comb up tht single strand of hair that will fall on her forehead n her "Only for others" practical nature,she just lives that character.Love the way her character been Portrayed.The trio is really making a good show..Music scored by Thaman of "Boys" fame..Simply rocking he is!..My pick,"Tharai Irangiya paravai  Polavae"...it would be an utter waste if i dont mention about "MANOJ PARAMAHAMSA" cinematographer of this muvee.he is making me question,"WHERE HAVE YOU BEEN ALL THESE DAYS MAN??!!"...

முதல் யுகத்துல நல்லவங்க மட்டும் இருந்தாங்க..ரெண்டாவது யுகத்துல நல்லவங்க கெட்டவங்கன்னு தனித்தனியா இருந்தாங்க ..மூனாவதுல நல்லவங்க கெட்டவங்க சேர்ந்து இருந்தாங்க.ஆனா, இந்த கலியுகத்துல ஒவ்வொரு நல்லவனுக்குள்ளையும் ஒரு கெட்டவன் இருக்கான் ஒவ்வொரு  கெட்டவனுக்குள்ளையும் ஒரு நல்லவன் இருக்கான் 

its so damn true...
a must watch "FAMILY THRILLER" for those masalaphobic eyes.. :))

Azhagarsaami-in kudhirai

A short story when well said will make even the most unassuming person earn some respect on screen! That is the bottomline of Azhagarsami-in kudhirai. Directed by susindhran, this is a indeed a brave attempt. Well, it is the story of a village which is still stuck in 80's even though the world has moved on. The concept of "kuri josiyam" and black magic in general is still prevalent in the most rustic areas. This movie takes a nice dig at all those practices, and gets the audience in splits!

This village in madurai district of Tamilnadu, has not seen a good harvest since the past few seasons. Reason- monsoon failure. The analysts at mallayapuram, seek the divine for help in inviting the rain-gods to their land. The village leaders and the people come to a conclusion that "The azhagar ( the local diety) thiruvizha" would be the possible solution. So the thiruvizha is planned and with all arrangements made, the wooden horse in the temple is stolen. ( This is the azhagarsaami'in vahanam-a temple property) When the search is on, they find a "real" horse in their village, which the villagers believe is the Azhagarsaami Himself! When the owner of the horse appukutty comes into picture, the confusion begins. Finally, the villagers get back their old wooden horse (with the grace of Azhagarsaami of course!) and the other one goes to its real owner appukutty. First half is funny, the second half is a bit drag! Anybody who has seen the typical village movies will know what will happen in the second half.

Isaignani's music sounds just average. The satirical touch to all the superstitious beliefs adds fun to the story also, a message is conveyed in the humor. Finally, the climax- the raingods decide to visit the village when the upper caste marries the lower caste- is quite meaningful. Definitely this is a different movie in the "Now showing" list of cinema halls, this season. Overall, I would give it a 2.5 on a scale of 5. A decent buy for your ticket!

KO-A complete entertainer.

It is not often that a film comes along that highlights a range of social issues relevant today and still manages to include time-tested commercial elements to keep everyone happy.KO manages to do just that.Barring a few instances lacking logic, the film manages to keep the audience hooked and how!

The film begins with Ashwin(Jeeva), who is a photo journalist working in a tamil daily, happening to chance upon a bank robbery, gives chase and helps the cops nab the culprits.What follows is the daily's coverage of elections in the state which is so much reflective of the recent elections in our state, interspersed with the love triangle between coworkers in the newspaper.With such brutal honesty in portraying the elections as it happens today,one really begins to wonder if the film was deliberately delayed in its release.

The film has enough twists to keep us in the edge of our seats and the director should be lauded for his screenplay.The unexpected twist in the end makes it a worthwhile story.The social responsibility(or irresponsibility) of the media personnel and the politicians' hypocrisy are well emphasised in the sequences.Kudos to the director for handling it with such honesty.With no separate comedy track,the film has just the right amount of humor without going overboard.The hero runs around shooting pictures from impossible positions and not giving a damn,typical of a journalist.And he has a knack of appearing in the right place at the right time!

As for the performances, Jeeva does a neat job and the two girls(Karthika and Piaa) are just adequate.Praksh Raj and Kotta Srinivasa Rao as political bigwigs at loggerheads are convincing and Ajmal,as the face of youth in the election has done a great job.

Now come the no brainers.How does the director expect us to believe that someone can win a clear majority the first time they contest?As if that was not enough we have our hero escaping from two bomb blasts without any serious injuries!The songs(Harris Jeyaraj) fail to make an impact except for Ennamo Edho which is humworthy.The two songs in the second half are ill placed and really hampers the speed fo the movie.The length of the movie(a tad too long) would have been just right if the songs had been done away with!On a scale of 10, the movie would just cross the 7 mark!

A movie worth watching indeed!

Kulla nari kootam

A good movie after a long break for the world cup! Its a good deal for your ticket money..Want a break from ur regular life? Want to see something funny? Then go for it. It is a light hearted banter!

The story is, as always very simple. The hero falls in love with a girl for whom he does recharge by mistake! The girls dad wants him to become a police officer whereas his own dad hates the entire police force..So he is forced to lie to his dad and go for selections where he makes good friends and also sees a lot of foul play happening. The entire kootam exposes the foul play of the recruitment process and get their dreams fulfilled. The heroine looks refreshing and one particular song 'vizhigalil' fails to leave your head even hours after the movie. the plot is simple, no punch dialogues, the hero doesn fly from pillar to post and kill people. The vennila kabadi kuzhu has gelled really well. No separate comedy track but the entire movie will keep tickling your bones. The dialogues are hillarious!

Indeed at the end you will feel slightly odd to see a hero whi becomes a police officer without 6 packs or a thoppai!! I would give it a 3 on 5 and will tag it as a nice weekend getaway!!

Payanam :)

Based on repeated request from the followers, here is the review of payanam in tamizh.:) courtesy again.. Miss.Aishwarya Govindarajan

ராதாமோகனின் "அழகிய தீயே!" பார்த்த பொழுது "ஆஹா!படம் அழகாக இருக்கிறது!" என்று உணர்ந்தேன்(அப்படம் தெலுங்கில் உள்ளது என்று அப்பொழுது எனக்குத் தெரிந்திருக்கவில்லை)."பொன்னியின் செல்வன்",பெயர் என்னை ஈர்த்த பொழுதும் படம் என்னை ஏதும் ஈர்க்கவில்லை."மொழி",இசையும் மௌனமும், உச்சரிக்கும் ஒவ்வொரு வார்த்தைகளிலும், பாடல் வரிகளிலும் எனப் பலதை உணரவைத்து ஒரு பரிபூரணம் போல் எனக்குத் தோன்றியது."அபியும் நானும்",பத்து மாதங்கள் தாய் சுமந்தாலும்,தந்தை என்பவன் தன் வாழ்வின் எல்லைவரை தன்னுள் தன் மகளை தன் தாயாகவே சுமக்கிறான் என்ற உண்மையை அழகாகச் செதுக்கிக் கூறிய படம்.அவ்வரிசையில் இதோ "பயணம்",கார்கியின் அர்த்தம் மிகப்பொதிந்த பாடல் வரிகளில் துவங்குகிறது படத்தின் பயணம்.காட்சிகளுக்கு காட்சி வசனங்கள் அருமை என்று கூறுவதை விட வசனங்களே இப்பயணத்திற்கு பலம் எனலாம்.உதாரணங்கள்: குழந்தையும் தீவிரவாதிக்கும் இடையேயான உரையாடல்,நாகர்ஜுனாவிர்க்கும் பிரகாஷ்ராஜிருக்கும் இடையேயான தீவிரவாதியை விடுவிப்பது பற்றியான உரையாடல்.வேலை தேடுபவனுக்கும் ஜோசியக்காரனுக்கும் இடையேயான நகைச்சுவையூடே சிந்திக்கத்தூண்டும் உரையாடல்,ஹீரோவிற்கும் அவனை அனைத்துமாக நம்பும் ரசிகனுக்கும் இடையேயான உரையாடல் என ஒவ்வொரு பகுதியும் ஏதோ ஒரு விதத்தில் நறுக்கென்று சொல்லவந்ததை மனதில் தைக்கிறது.குழந்தையிலிருந்து பாதிரியார் வரை ஒவ்வொரு முக்கிய பாத்திரமும் செதுக்கப்பட்டிருக்கிறது.பாஸ்கரின் பாத்திரமும்,பிரகாஷ்ராஜ் பாத்திரமும், இளங்கோ குமாரவேலின் பாத்திரமும் பற்றி பலவே பேசலாம் ஆனால் பேசினால் படத்தின் முழுக்கதையையும் விவாதிக்கும்படி ஆகிவிடும்.இதை ஒரு தீவிரவாதம் பற்றிய படம் என்று பார்க்காமல்,மனித மனத்தின் ஆழத்தை படிக்கும் படம் என்ற ரீதியில் அணுகலாம்.ஒவ்வொரு மனிதமும் தன்னை சுற்றி நடக்கும் அனைத்தையும் முதலில் தன் பார்வையிலிருந்தே பார்க்கிறது பிறகுதான் அது சுற்றம்/மற்றவர் எனும் பார்வையிலிருந்து பார்க்கிறது,தான் செய்வது தவறு என்று உணராதவன் பிறர் செய்யக் கண்டதும் அவன் கண்களை அது உறுத்துவது,உயர் அதிகாரியில் தொடங்கி இதற்கு ஒரு தீவிரவாதி என்பவன் கூட விதிவிலக்கல்ல அவனும் அவ்விடத்தில் மனிதனே என்பதையும் காண்பிக்கிறது படம்,அதை திரையில் சொன்ன விதம் நன்று.சாதாரண விஜயகாந்த் படத்தில் ஹீரோவை நியாயமாகக் காட்டி பக்கம் பக்கமாக வசனங்கள் பேசவைத்து நம் காதுகளை கிழிப்பது போல் அல்லாமல்,வசனங்கள் முன்பு சொன்னது போல் நறுக்கென்று சென்று மனதின் ஆழத்தைக் கிழிக்கிறது பல இடங்களில்,ராதாமோகனுக்கு இதற்கு ஒரு சலாம்.பிரகாஷ்ராஜின் டூயட் மூவீஸ் ஒரு மௌனத்தை "மொழி" வாயிலாகப் பேசியது எனில்.சைலன்ட் மூவீஸ் வழியாக வார்த்தைகளால் பேசி நம்மை மௌனிக்க வைக்கிறது .இவர்களின் வெற்றிக் கூட்டணித் தொடர வாழ்த்துக்கள்.இவ்வளவு இருந்தும் நாகர்ஜுனா முதலில் தோன்றும் காட்சியையும் இறுதிக்காட்சியையும் ஸ்லொவ் மோஷனில் காண்பித்து திடீரென்று படத்தை ஒரு சாதாரண ஒன் மேன் சப்ஜக்ட் போல் காண்பித்துவிட்டார் ராதாமோகன்.நாகர்ஜுனா மாஸ் ஹீரோ என்பதால் தனக்கு ஹைப் தேவை என்று கேட்டிருப்பாரோ?,தெரியவில்லை.இயக்குனரே மிக அழகாய் செதுக்கி இருக்க எடிட்டிங் பணி சிறிதுதான் தேவைபட்டிருக்கும் என நினைக்கிறேன்.மொத்தத்தில் பயணம்- ஓட்டுனர் ஒரு சில இடங்களில் திடீரென்று சிறிதே நிலை தடுமாறியதைத் தவிர்த்து இது ஒரு நல்ல அனுபவம் தரும் பயணம்,பயணித்த/பயணிக்கும் அனைவருக்கும்.

நடுநிசி நாய்கள்-ஒரு பொதுப் பார்வையில்

               
                 ஒரு திரைப்படமாய் ஏனோ மனதைச் சென்றடையவில்லை.அருமை என்றும் கூற இயலாது,மாறாய் ஒரு புதுமுயற்சி,மேனனிடமிருந்து,வரவேற்கலாம்.படம் படுமோசம் காட்சிகள் எல்லைமீறியதாய் இருப்பதாய் கூறுபவர்களுக்கு,அவ்வாறெனில் முதலில் நீங்கள் பெரும்பாலான ஹாலிவுட் படங்களைப் பார்த்து அருமை என்று சொல்வதை தவிர்க்க வேண்டும்.இரண்டாவது,செல்வராகவன் போன்றவர்களின் படங்களில் உணர்ச்சிகள் மிக்கது என்ற போர்வையில் காண்பிக்கப்படும் காட்சிகளைப் பார்த்து ஆஹா ஒஹோ என்றும் என்னை பாதித்தது என்றும் கூறி சோகம் கொண்டு கனத்த மனதுடன் செல்பவர்கள் அதையே சமூகம் என்ற பார்வையில் கூறியதும் ஏன் ஏற்க மறுக்கின்றனர்,புரியவில்லை(அதற்காக செல்வராகவன் படங்களை குறை கூறவில்லை).மூன்றாவது,எண்ணம் எப்படியோ?! உலகும் அப்படியே,இதை நான் கூறவில்லை,ஒவ்வொரு மனிதனுள்ளும் ஒரு மிருகம் உண்டு என்பது யாரும் மறுக்க இயலாத உண்மை.ஆனால்,கெளதம் மேனனும்,சமூகத்திடையே ஆழமாகப் பதிக்கப்படவேண்டிய கருத்தை அழுத்தமாகச் சொல்லியிருக்கலாம்.அதை அவர் ஒழுங்காய் சொல்லத் தவறியதாய் தோன்றுகிறது.த்ரில்லர் என்று பெயரிட்டுவிட்டதாலும் பார்ப்பவர்களுக்கு அதில் வரும் துப்பாக்கியும் பைத்தியத்தனமும்,ரத்தமும் சதையும்தான் பிரதானமாகத் தெரியுமே தவிர(இதுவும் ஒரு மனித இயல்பே),அவர்களைப் போய் சேரவேண்டிய செய்தி அதிலே மறைக்கப்பட்டுவிடுகிறது.ஆனால்,சைக்கோ த்ரில்லர் படமாய் துவக்கி நேஷனல் ஜியாக்ரபிக் டாகுமெண்டரி போல் முடித்துவிட்டார் (அந்த டாக்டரைப் பார்த்தால் கூட டிஸ்கவரியில் வரும் அறிவியல் வல்லுநர் போல்தான் இருக்கிறார்).ஹீரோ சப்ஜக்ட் என்று தொடங்கி போலீசை இறுதியில் வரவழைத்து முடிக்கும் படங்களைப் போல.கௌதம் இது சமுகத்திற்கு செய்தி சொல்வதற்காய் எடுத்தபடமா? அவ்வாறெனில் திரையை பார்க்க இயலாது அக்கம் பக்கம் திரும்பி நெளியவைக்கும் காட்சிகள் சிலதை தவிர்த்திருக்கலாம்.த்ரில்லர் என்பதாயின் கடைசியில் அந்த நீண்ட விளக்கம் தேவையில்லை என்பது போல் தோன்றுகிறது.அதனால் இறுதியில் இது எந்த வகை சார்ந்த படம் என்று சிறிது நேரம் குழப்பம் நிலவுகிறது.படத்தில் இசையற்று இருப்பது போன்ற உணர்வு ஏனோ தோன்றவில்லை,இரவு நேரங்களில் இயற்கையாய் தோன்றும் சத்தங்களை உபயோகப்படுத்தி இருப்பது காரணமாக இருக்கலாம்.சிறிது நேரமே வந்தாலும் தன் பார்வையிலும் தன் ஒரு சிரிப்பிலேயுமே தன்னைப் பற்றி கூறிவிடும் நோயாளியாக சமந்தா,பாராட்டுக்கள்.வீரா,இனிமேல் த்ரில்லர் படங்களுக்கு தமிழ் திரையுலகம் இவரை நிரந்தரமாக நியமித்துவிடாதிருந்தால் சரி.முதல் படமாயினும் சைக்கோவாக நன்றாகவே தன்னை காண்பித்திருக்கிறார்,சமீராவிடம் புல்வெளியில் அமர்ந்து பேசுகையில் வீராவாக அந்த முகத்தில் நிலவும் அமைதியும் சட்டென்று சமராக மாறுகையில் அதே முகத்தில் தானாகத் தோன்றும் ஆத்திரமும் கோபமும் என இவர் நடிப்பு நன்று.உடல் எரிந்த நிலையில்,அதாவது சமரின் கற்பனை மீனாக்ஷி, ஏனோ அவருக்கு அந்த பாத்திரம் ஒத்துவராதது போல் தோன்றுகிறது.முன்பே குறிப்பிட்டது போல,படத்தில் வரும் சைக்கோத்தனமும் காட்சிகளும்தான் பார்த்தவர்களுக்குப் பிரதானமாய்த் தெரிந்ததே தவிர,மன உளைச்சல்களும் மன அழுத்தமும் மன ரீதியான இன்னபிற பாதிப்புகளும் ஒரு மனிதனை எந்த நிலைக்கும் கொண்டு செல்லலாம் என்ற உண்மையை,பார்த்து படத்தை வெறுத்துவிட்டு சென்றவர்கள் உணரவில்லை என்றுதான் கூறவேண்டும்.உணரவில்லை எனில் மனம் இன்னும் வளரவில்லை என்றுதான் எடுத்துக்கொள்ளவும் முடியும்.

Payanam

To every citizen in this state cinema is not just motion picture, we take movies seriously. It is not just a pass time. I do not say this because of the inextricable link between state politics and tamil cinema, it is more because of the unending list of people who still queue up outside studios in kodambakkam, seeking Vadapalani Murugan's help for reaching stardom! Well, criticism plays a vital role in taking our movies to the next level. Reviewers have always played an important role in deciding a movie's fate in the silver screen. Be it Vikatan or Hindu the first thing that we do after coffee on friday morning is read the week's movie reviews! Here is a sincere attempt to review new movies and bring back to life the old ones!!

The first review in Cinemapatti! Here it goes!

We wanted to start off this blog with a good movie. I was just thinking about some of the good movies that we saw in recent times and there I zeroed in on PAYANAM.

A Silent movies production, Prakash Raj - Nagarjuna starrer, directed by Radha Mohan- This is the resume of the movie. Enough brand names in it. Well, the plot is simple and straight. A flight carrying ordinary passengers enters into an extraordinary situation - HIJACK. It is always interesting to see how ordinary men would react to such extraordinary circumstance. The govt of India as usual sends in a committee of IAS officers and a NSG commando. What continues is the clash between the bureaucracy's 'keep talking' strategy and the commando's 'operation' strategy. Due to unexpected turn of events the latter wins and no prizes for guessing who emerges the winner.

The plot sounds very simple. Execution is definitely immaculate. The director has clearly chalked out the characters of the ordinary people in the flight. Be it the 'dhanda sooru' subash - Dr Narayana Sastry duo, or the Shining star and his fan duo, or the Father, Doctor-Colnel-Sandhya, every track has been clearly etched out for the audience to actually connect with them. The successful connect is the reason behind the success of the movie. The positives of the movie include- the detailed character sketch of every passenger. Lack of songs definitely helped making the movie gripping. Dialogues- Man! that was so well written. Perfect editing and cinematography, clear delivery of the message. What more do you expect out of 2 and half hours! Coming to the negatives, I would prefer calling it the not-so-positive side, there are a few. The hijack did seem pretty crude. If Nagarjuna the NSG commando was not the hero, I do not think NSG commandos will be allowed to scream at IAS officers like he does in the movie. The bomb diffusion scene in the end is quite unrealistic, rather cinematic. I mention this because rest to the movie sticks to the basics laws of reality. Some parts do go overboard. I would rate it at 3.5 on a scale of 5. Payanam- journey of change and with a change. A movie you can watch and enjoy with your family without any apprehension.

Do watch it in theatres! Its a movie that gives out message and entertainment!

Cheers!

The cinemapatti kuzhu will be back with another movie!

Trailer link:http://www.youtube.com/watch?v=VTVGwqYMwMs